https://www.youtube.com/watch?v=a6IqvrFy8CM
de tv is in beslag genomen, ze gaan naar een familie uit Iran om naar Roy Orbison te kijken.
door de comeback van Roy is de familie Strobbe ervan overtuigd dat er nu een periode van geluk zal komen voor hen

Structuuranalyse

Structuuranalyse van “De helaasheid der dingen” – Dimitri Verhulst

Eerder al heeft het boek de gouden uil en de literaire jongerenprijs gewonnen. Een autobiografisch kunstwerk, dat is 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst waarin de schrijver zijn jeugd op een onomwonden, schaamteloze manier voor de lezer op tafel legt. Het opgroeien tussen ooms, vader en grootmoeder, die nogal roekeloos door het leven gaan en bovendien niet van de drank kunnen afblijven is normaliter niet de meest geschikte en gezonde situatie om een bevredigende jeugd in door te brengen.

Je jeugd doorbrengen in een armoedig milieu, aan de onderkant van de maatschappij en alcoholisme zijn de hoofdthema’s van het boek. Thema’s zoals seksualiteit, de puberteit, de kloof tussen arm en rijk en het dorpsleven zijn bovendien ook prominent aanwezig in het boek. Op een luchtige en realistische wijze stelt hij zijn familie voor - die van dag tot dag leeft en zijn geboorteplaats Reetveerdegem waar er meer cafés te vinden zijn in dat ene dorp dan alle cafés bij elkaar opgeteld in een normale doorsnee provincie. Veel mensen zouden sceptisch tegenover dit leventje staan, in tegenstelling tot de familie Verhulst die geen waarde hecht aan materiële zaken maar wel aan vriendschap en die onbekommerd elke seconde genieten van simpele dingen. 
Wanneer tante Rosie en haar dochter vanuit Brussel bij de familie Verhulst intrekken, verandert alles. Ze logeren bij de familie Verhulst voor een paar weekjes omdat tante Rosie ruzie heeft met haar man. In de wereld waar tante Rosie en haar dochter Sylvie in terechtkomen, gaat het er heel anders aan toe dan ze gewend zijn. In Brussel hadden ze veel luxe maar dat is nu anders.

De schrijver heeft waarschijnlijk voor deze personages gekozen om de tegenstellingen in de leefomstandigheden en het milieu waarin Dimitri en Sylvie leven te verduidelijken en de kloof tussen arm en rijk aan de kaak te stellen. Hij laat hiermee ook zien dat iemand die uit de stad komt en in goede leefomstandigheden leeft, doorgaans een betere toekomst staat te wachten. Sylvie studeert goed, praat mooi beschaafd Nederlands, is deftig gekleed, samengevat alles wat elitair is hoort bij haar. Dimitri die tussen zijn vloekende en bezatte ooms leeft, weet niet wat hem overkomt. Hij is de tegenpool van Sylvie en heeft behalve de familieband niets met haar gemeen. Hij ziet in dat zijn familie niet is zoals een normale familie hoort te zijn en begint zich voor allerlei dingen te schamen zoals het gevloek en de met seksgetinte praatjes van zijn ooms. Dat hij op de komst van zijn nichtje niet zit te wachten, staat als een paal boven water.” Veel had ik mijn Brusselse nichtje nog niet gezien, tenzij dan sporadisch op nieuwjaarsdagen en begrafenissen, waarbij wij elkaar wijselijk negeerden omdat we aanvoelden elk uit een andere wereld te komen. Ik geloof dat ze pianospeelde en aan ballet deed in roze tutu’s. Zij was een kind dat zorgvuldig bijhield hoeveel calorieën ze per dag zoal naar binnen speelde en Kerstmannen met grotere bankrekeningen op bezoek kreeg. De universiteit lag als een zekerheid op haar te wachten, en omdat ze de schoonheid van haar moeder had gekregen zou zij het zich weldra kunnen veroorloven mannen hun tijd te laten verspillen met de aan haar gerichte hofmakerij, en daarvan genieten. Iets jonger dan ik was ze, maar door haar zelfverzekerde indruk durfde ik dat leeftijdsverschil op geen enkel vlak uit te spelen. Tevreden was ik niet met haar komst. Ik had het prima in ons mannenbastion en beschouwde haar als een stoorzender. Sylvie’s keurige opvoeding speelde ons parten, we voelden ons door haar blik betrapt op onze miezerigheid.”

TOETSWEEK

Wat voor toetsweek-type ben jij?

Georganiseerde chaoot 

De stresskip 

'Perfecte' planner 

De luiaard 

De dat-doe-ik-wel-even leerling 

Een schijnbaar onbelangrijke plaats in het verhaal is het ziekenhuis De Pelgrim waar de vader van Dimitri, Pierre naartoe besluit te gaan en eeuwig een einde maakt aan zijn alcoholverslaving. Hij wil zijn leven een andere wending geven. Het is zijn eigen beslissing en ook omdat hij voelt dat zijn lichaam achteruit gaat en zijn ingewanden de drank niet meer kunnen zien of ruiken. Zijn besluit om te ontwennen valt in als een bom bij de familie. Zijn broers zijn ontzettend verbijsterd en willen in eerste instantie niet dat hij naar een ontwenningskliniek gaat. De ontwenningskliniek wordt voor hem een keerpunt in zijn leven. De schrijver doet dit om aan te tonen dat de mens zijn lot in eigen handen heeft en zijn leven kan veranderen, ook wanneer hij zich in een uitzichtloze situatie bevindt. `Jullie moeten me vandaag wegbrengen naar de ontwenningskliniek. Ik kan niet meer.’ Van de gedachten weten we dat ze ’s nachts komen, in bed, en we vermoedden dat mijn vader uit zijn slaap was gehouden door een immense doodsangst. Dat hij de pijnen in zijn ingewanden had gevoeld, zijn lever, zijn maag, zijn borst. En dat hij, alleen met zichzelf, zijn dappere omgang met de aftakeling verloor.

De sanseveria die op de cover van het boek te zien is, is waarschijnlijk niet zomaar lukraak gekozen. De plant werd door Dimitri en zijn ooms als geschenk aan een onbekend Iranees stel gegeven als dank omdat ze een voorstelling van Roy Orbison mochten bijwonen, die ze voor geen geld wilden missen. Een sanseveria is een plant die met minimale zorgen door iedereen kan gehouden worden, te vergelijken met Dimitri die het moet stellen met een ondermaatse verzorging maar niet veel nodig heeft om zich optimaal te ontwikkelen.

Zo kwam ik tot een merkwaardige vaststelling en inzicht. Dimitri, opgegroeid in een milieu waar de kansen tot zelfontplooiing nog kleiner zijn dan onzichtbaar, heeft zich opgewerkt en progressie geboekt tot een succesvol iemand. Dit bewijst dat ondanks je opgroeit onder minder fraaie omstandigheden je toch nog veel kan bereiken. Dimitri was snugger genoeg om te beseffen dat er meer was dan drank in het leven en heeft het rechte pad gekozen. Hij heeft meegemaakt wat drank met mensen kan doen: de ondergang van zijn vader en ooms. Hieruit blijkt dat niet de afkomst en het milieu bepalend zijn voor de toekomst maar jijzelf en de wil om iets te bereiken.

Met een vlotte pen geeft de schrijver een realistisch beeld van het gezin en milieu waarin hij opgroeit. Onverbloemd en zonder schroom gunt hij de lezer een blik in zijn kindertijd en jeugdjaren. Het verhaal is stilistisch mooi geschreven en ongecompliceerd. Ondanks alle ellende die de schrijver meemaakt, is het alles behalve een droefgeestig boek. Met veel cynisme en humor doorspekt, leest het aangenaam en vlot. Zijn boodschap is er een van hoop: het is mogelijk om te ontsnappen uit de ellende en een goed bestaan op te bouwen. Het boek is een prachtig staaltje Vlaamse literatuur, een juweeltje, een must om te lezen.

route tour de france

marginaal definitie

Marginaal definitie & betekenis

Marginaal betekent zowel klein, onbelangrijk als zich aan de grens bevindend. Belangrijke synoniemen van marginaal zijn onder meer: bijkomend, op de rand en de kantlijn betreffend.

Als iets marginaal is wil dat vaak zeggen dat iets bijna te onbelangrijk is om er aandacht aan te besteden: ''De wethouder maakt geen beleid op het wild barbecueën, daarvoor is het een te marginaal verschijnsel.'' Aan de andere kant: het kan ook juist betekenen dat wanneer iets marginaal is er juist wel aandacht aan wordt besteed: ''De winstcijfers zijn marginaal, dat is voor ons des te meer reden om door te gaan.'' Bij marginale verschijnselen gaat het dus vaak om grensgevallen, iets is of wel of niet belangrijk genoeg om te behandelen.

Drank
Alcohol lijkt het meest belangrijke in het doelloze levens van de familie Verhulst. Elke gebeurtenis is op de een of de andere manier gekoppeld aan alcohol, dat is immers de belangrijkste drijfveer.

Verschillen
De verschillen tussen mensen spelen een belangrijke rol in dit verhaal. Een mooi voorbeeld hiervan is Dimitri’s vriendje Franky, die niet meer met hem om mag gaan omdat hij een Verhulst is. Franky komt van een degelijke en welgestelde familie, terwijl de Verhulsten als dolle stieren zijn zonder een cent te makken.

Seksualiteit
Zoals dat verwacht kan worden van een bende mannen die bij elkaar wonen, wordt er veel over vrouwen gesproken. Het is geen zeldzaamheid dat er een onbekende dame door het huis loopt, de vangst van één van de mannen van die avond. Het gaat hier puur om seks, niet om liefde.

Liefde, houden van
Hoe ouder Dimitri wordt, hoe meer hij worstelt met de liefde. Wie heeft hij lief, wat is liefde? Houdt hij werkelijk van zijn zoontje of is dat iets wat hij alleen met zijn vriendin deelt? 

Thema
Het thema van dit boek is niet in een woord te noemen. Het gaat over het moeilijke verleden van een individu, die zijn leven daarna zo goed mogelijk probeert te leiden. Hij weet zichzelf te ontworstelen van alles dat daarvoor gebeurd is. Moeilijkheden ondervind hij nog steeds, maar hij probeert de beste persoon te worden die hij kan zijn. De thematiek is dus, dat je het leven zelf moet leiden, invullen en zin moet geven.

Titelverklaring
De helaasheid der dingen slaat niet precies terug op een concreet beschreven ‘iets’ uit het boek, maar het dekt de lading triestheid waarmee het verhaal geschreven is. De helaasheid der dingen kan worden opgevat als datgene waarvan de hoofdpersoon graag had gewild dat het anders en beter was geweest. 

Verklaring van de Motto’s
Het eerste motto, van Pierre Michon uit meesters en knechten, is van toepassing op het gehele leven dat de Verhulsten leiden in Reetveerdegem. Het is verwonderlijk dat je het leven met niks kunt vullen, met alleen het zinloze als einddoel.

Met het tweede motto, van Fransisco Umbral uit een wezen van verten, doelt de schrijver op de relatie tussen de moederfiguren uit het boek en de hoofdpersoon. Of het hierbij gaat om de werkelijke moeder of zijn grootmoeder is moeilijk te zeggen.

Schrijfwijze
Dimitri Verhulst schreef dit boek op een haast poëtische wijze, waarbij elke zin weldoordacht lijkt te zijn. Het is eigenlijk een zielig verhaal, maar het is geschreven met veel zwarte humor en sarcasme. Soms beschrijft hij dingen heel kalmpjes, en soms blijkt maar weer goed hoe scherp zijn pen is.

truien tour de france

Klassementen

De Tour heeft diverse uitdagingen. Behalve de strijd om het eindklassement (gele trui) strijden de renners en wielerploegen om de punten die er iedere etappe te verdienen zijn. De renner met het hoogste totaal aantal punten in een bepaald klassement mag de volgende etappe in de trui rijden met een bepaalde kleur of print. Er zijn tevens flinke geldbedragen te winnen met de verschillende klassementen.

• Algemeen klassement - gele trui: kortste totale tijd over alle etappes
• Puntenklassement - groene trui: punten worden gescoord aan het eind van de etappes, in het bijzonder de vlakke etappes en in tussensprints
• Bergklassement - bolletjestrui: punten worden gescoord aan de top van de diverse beklimmingen
• Jongerenklassement - witte trui: hoogst genoteerde renner in het algemeen klassement onder een bepaalde leeftijd (meestal 25 jaar)
• Rood rugnummer: een rood, in plaats van zwart rugnummer: een jury kijkt dagelijks wie die dag het meest aanvallend heeft gereden, en kent op basis daarvan punten toe. Dit moet niet verward worden met de rode lantaarn, dat is een niet-officiële term voor degene die als laatste in het klassement staat.
• Ploegenklassement - elke dag worden de tijden van de drie eerste rijders van elk team opgeteld. De leidende ploeg is tegenwoordig herkenbaar aan gele rugnummers en gele helmen, omdat de aloude gele petjes niet meer zichtbaar waren door de helm of überhaupt niet meer werden gedragen door de renners.

In het verleden zijn er nog verscheidene andere klassementen opgemaakt die inmiddels zijn afgeschaft. Voorbeelden zijn de rode trui () voor de tussensprints en de lapjestrui () voor het combinatieklassement. Ook bestond er een ploegenpuntenklassement; de ploeg die daarin aan de leiding stond droeg groene petjes.

PERSONAGES

Dimitri: De verteller van het verhaal. Vanaf het begin af aan kan je zien dat hij zowat verschilt van zijn familie. In het begin woont hij met zijn ooms, vader en grootmoeder in een huis. Later heeft Dimitri zelf een zoon, zit zijn oma in een bejaardentehuis en is zijn vader gestorven. Als hij later terugkeert naar Reetveerdegem is hij een vreemde geworden. Hij voelt zich ontheemd van zijn familie. Hij heeft het nu beter dan de rest van zijn familie. Hij is als het ware ontsnapt van aan lot.

Pierre (Pie): Pierre is de vader van Dimitri en heeft een ernstige alcoholverslaving. Hij ziet bezit als een belemmering en het getuigt volgens hem pas van echte mannelijkheid om zo moeilijk mogelijk te leven. De familie Verhulst woont dan ook in een bouwval. Hij gaat elke avond naar de kroeg met zijn broers en zuipt zich daar dan helemaal te pletter. Op een dag ziet hij zelf ook in dat het zo niet langer kan en belt een instelling om af te kicken. Maar als hij dan weer thuis komt gaat het weer mis. Dankzij deze leefstijl haalt hij geen hoge leeftijd.

Karel (Potrel): Potrel is bijna even oud als Dimitri, maar is toch zijn oom en dus de broer van Pie. Ondanks zijn leeftijd houdt hij er net als zijn broers een nogal uitzinnige levensstijl op na. Elke avond totaal dronken, veel vriendinnen. Omdat hij er de balen over heeft dat hij niet mee mocht doen aan het wereldkampioenschap zuipen, organiseert hij een tour de France, waar elke 5 km voor een biertje staat. Dit moet hij bekopen met een delirium tremens….

Grootmoeder Verhulst: Dimitri’s grootmoeder probeert zich een beetje over hem te ontfermen en zorgt er uiteindelijk ook voor dat hij uit huis wordt geplaatst door iemand van Jeugdzorg. Ze heeft al genoeg zoons die hun leven hebben verprutst. Als ze later in een bejaardenthuis terecht komt en dement is, weet ze haar zoons toch nog te foppen door een dronkemansliedje niet te zingen voor een opnameploeg.

Samenvatting

Auteur: Dimitri Verhulst

•  Nederlands
•  206 pagina's
•  Atlas-Contact
•  midprice
•  juli 2008

Alle productspecificaties

In De helaasheid der dingen keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren: en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Witten en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leven volgens het adagium 'God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen'. De helaasheid der dingen is zowel een gevoelig ode aan als een hilarische afrekening met het dorp van een jeugd. Verhulst is een sterk stilist, die met veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt van de eerste tot de laatste bladzijde.

Recensie(s)

In deze roman maakt de lezer kennis met de jeugdjaren van de hoofdpersoon, Dimitri Verhulst. Hij groeit op zonder moeder, de grootmoeder is de enige stabiele factor in een familie die zich zo asociaal als mogelijk is, gedraagt. De Verhulsten zijn volkomen aan lager wal geraakt, maar bezitten een ongetemde trots die ze met hun drankzucht en hun vuisten afdwingen. Deze roman is een loflied op drank, vervuiling, vrouwen en wangedrag. Alles wat passeert is in een filmische, recht toe recht aan stijl geschreven; hilarisch in 'De ronde van Frankrijk' en het wereldkampioenschap zuipen, ontroerend in de 'zwemscene'. Maar de grondtoon in de twaalf hoofdstukken met memorabele gebeurtenissen blijkt een tragische te zijn: uiteindelijk verliest de hoofdpersoon zijn gevoel van verbondenheid met de familie. Is deze roman autobiografisch? Met alles, van motto tot de tekst op de achterflap, wordt deze indruk wel gewekt. Toch lijkt de verbeelding met de feiten soms een loopje te nemen. De lagen in de roman, de gedreven stijl met de spanning tussen tragiek en kolder hebben een boeiend verhaal opgeleverd. Vrij kleine druk.

quotes

“God schiep de dag, en wij sleepten ons erdoorheen” ― Dimitri Verhulst, De helaasheid der dingen “Er zijn vele wegen die hij in het leven kan nemen en ik wil zijn atlas zijn.” ― Dimitri Verhulst, De helaasheid der dingen “De naïeveling geloofde dat fruitautomaten door altruïsten ontworpen werden” ― Dimitri Verhulst, De helaasheid der dingen

Belangrijke gebeurtenissen

http://www.scholieren.com/boekverslag/69266

Personages/acteurs

quotes:

http://www.goodreads.com/search?q=dimitri+verhulst&search%5Bsource%5D=goodreads&search_type=quotes&tab=quotes

tour de france drinking game:

Let's all celebrate the Tour de France by getting properly fucked up in its honour!!!

Feel free to add your own rules on the wall...


Take a drink...


1. Whenever you see the green, white or polka dot jersey

2. Everytime you see Cadel Evans' chin

3. Every time there is a close up of someones crotch

4. Every time the commentator pronounces Team Liquigas as Team “Leaky Gas”

5. Every time there is a helicopter shot of some French chateau, castle or monument

6. Every time the commentators make a remark about how beautiful the countryside is

7. Every time the commentators apologise for the picture quality and/or blame trees, tunnels or the weather as the reason.

8. Every time Phil or Paul struggle to pronounce a French or Italian name

9. Every time a rider is refered to by their nickname such as Thor Hushovd the “God of Thunder”

10. Every time the commentators misidentify a rider

11. Every time the commentators use the word “precarious”

12. Every time the commentators mention Bastille Day

13. Every time the commentators describe a rider as “flying the flag”

14. Whenever a rider/group of rider passes under a particular km banner.

15. Whenever Alpe D'Huez is mentioned

16, Everytime Phil Liggett and Paul Sherwen mention "the front end of the main field"

17. Every time they refer to to all the leaders as being "present and correct"

18. Whenever the commentators mention a rider completing the previous stage with some body part broken, dislocated or punctured.

19. When Paul or Phil warn of the potential carnage that could occur on a tight corner on a narrow street, or wet cobblestones, when coming into a town.

20. Whenever Phil and Paul refer to potential obstacles as traffic "furniture"


Drink whenever the following lines are mentioned by the commentators:


1. “dancing on those pedals”

2. “his face is a picture of pain”

3. “he's digging into that suitcase of courage”

4. “he's having the ride of his life”

5. “It's going to be a long day in the saddle today”

6. “turning the pedal in ANGER”

7. “the elastic has snapped”

8. “riding like a man possessed”

9. “he's got the bit between his teeth”



All drinks/shots must be downed when...


1. The leader/peloton cross the summit of a climb.

2. Every time Mark Cavendish is referred to as the “fastest thing on two wheels” or the “Manx Missile”

3. Every time the Col du Tormulet is mentioned

4. Every time the commentators mention the “autobus”

5. When Phil says that once you pull on the yellow jersey you become two men

6. Every time a helicopter shot is shown of some inspired agricultural displays such as giant bicycles made of crops

7. Every time Lance Armstrong is mentioned

vragen:

— Waar gaat het verhaal over?
Gunther Strobbe, 13 jaar oud, woont samen met zijn vader Celle en drie ooms (Breejen, Koen en Lowie) bij zijn grootmoeder. De Strobbes zijn, na een reeks mislukte huwelijken, terug ingetrokken bij hun hoogbejaarde moeder. Het mannengezin leeft er in het smerigste huis van het onooglijke Reetveerdegem onder het motto 'God schiep de dag en wij feesten er ons vrolijk doorheen'. Elke avond gaat Gunther met zijn vader en ooms naar de lokale kroeg. Zij drinken zich lazarus terwijl Gunther zijn strafwerk maakt. De komst van tante Rosie en haar dochter Sylvie is een welkome afwisseling in de sleur van zijn uitzichtloze bestaan. Voor Gunther zijn Rosie en Sylvie het bewijs dat er leven bestaat buiten Reetveerdegem.


— Wie zijn de protagonisten?
gunther strobbe, zijn vader, nonken petrol, nonkel koen, 



— Welke thema’s komen aan bod?
alcoholgebruik, proletariaat (marginaliteit), armoede, vaderzoonrelatie, vlaams, humor, werkloos

— Wat weet je over de auteur?
dimitri verhulst 
 Belgisch schrijver en dichter.
Dimtri Verhulst werd in 1972 in Aalst (België) geboren als zoon van de postbode Pierre Verhulst en de huisvrouw Nicole Maesschalk. Op zijn twaalfde werd hij in een gezinsvervangend tehuis geplaatst. Vanwege zijn gedrag werd hij bij verschillende scholen weggestuurd. Zijn studies mislukten, o.a. wegens geldgebrek. Om in zijn levensonderhoud te voorzien had hij allerlei baantjes, zoals pizzakoerier, animator in een Spaans clubhotel en telemarketeer. In 1994 debuteerde hij met een dichtbundel. Daarna schreef hij voor tijdschriften en kranten, ging bij de radio werken en werd ook redacteur van literaire tijdschriften. Naar aanleiding van zijn eerste verhalenbundel, De kamer hiernaast (1999), daagde zijn moeder hem voor de rechter; Dimitri won die zaak.
Vanaf 2003 is Verhulst fulltime schrijver. De roman Problemski Hotel  (2003) is al een aardig succes, maar de echte doorbraak komt met De helaasheid der dingen (2006).Het boek wordt genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, krijgt in 2007 Humo's Gouden Bladwijzer en de publieksprijs van De Gouden Uil; in 2008 volgt nog De Inktaap. Ook de verfilming van deze roman is een groot succes. Hierna wordt elk nieuw boek van Verhulst enthousiast ontvangen: Mevrouw Verona daalt de heuvel af (2006), Godverdomse dagen op een godverdomse bol (2008; Libris Literatuurprijs 2009), De laatste liefde van mijn moeder (autobiografische roman uit 2010, over de periode die voorafgaat aan de tijd die in De helaasheid der dingen wordt beschreven) en De intrede van Christus in Brussel (2011) - om de belangrijkste te noemen. 

— Onder welke literaire stijl kan je dit boek plaatsen?
sociale roman 

— Wat is de tijdsgeest van het boek?
'90

— Zijn er belangrijke scharniermomenten in het verhaal? 



— Wat typeert het verhaal heel sterk?
Marginaliteit, alcoholgebruik, familie, armoede, tour de France, boertig, 
— 

associatie

marginaliteit - nektapijtjes - bier - broederschap - drankspelletjes - tour de france - postbode - fietsen - schrijver - grootmoeder - instelling - familie - vader/zoonrelatie - dorpsleven - arm - roy orbison - familie strobbe - standsverschil